สวัสดีค่ะ…..เอริโกะค่ะ เคยสิ้นหวังหรือท้อแท้กับความสามารถของตัวเองบ้างใหมคะความอ่อนแอและความไร้ค่าของตัวเองในบางวันบางเวลา เราก็ไม่สามารถทำอะไรได้เลยจริงๆ…..หดหู่ สิ้นหวังปล่อยตัวเองให้ล่องลอยไปตามกระแสธารแห่งเวลาเรื่องของเรื่องคือเขียนบรรยายความรู้สึกหลังจากดูอนิเมจบสามเรื่องต่อกันใน Entry เดียว ได้แก่ คลานนาด คิมิคิส ทรูเทียร์ส เสร็จแล้วทั้งสามเรื่อง ยิ่งเรื่องทรูเทียร์สนั้นเขียนไว้ยาวมากๆ หลังจากเขียนจบก็ได้ตรวจทานและแก้ไขสำนวนในบทแรกเสร็จ กำลังจะกลับบ้านก็เซพ แล้วไม่รู้มันเกิดอาเพทใดๆ พอกลับมาบ้านมาจะแก้คำผิดและสำนวนต่อ แต่พอเปิดขึ้นมาก็เหลือเพียงของเรื่องคลานนาดแค่ครึ่งเรื่อง ไม่ว่าจะทำอย่างไรก็ดูเหมือนว่าจะไม่มีร่องรอยของไอ้ที่เคยเขียนไว้เลย หลังจากสูดลมหายใจให้ลึก ตั้งสติให้ดี ก็คิดว่าไม่มีทางได้คืนมาแน่ เพราะบล๊อกยังไม่ได้ Publish จึงไม่มีใน Cache ของ Browser และ WordPress ก็ไม่ได้มีระบบ History แต่อย่างไร คำนวนจากผลงานความเสียหาย น่าจะมีสาเหตุได้สองกรณี อย่างแรกคือกดเซพแล้วเน็ทเหียกขึ้นมากระทันหัน … Continue reading 166 | Love & Peace